Al weer 2 weken in Nederland

Ja, het is allemaal weer heel snel gegaan. Zo lang dat we hebben gewacht om naar China te gaan en nu zijn we al weer 2 weken terug!! Het begint nu dan ook echt goed door te dringen dat we echt in Shanghai zijn geweest. En Paul is daar nu weer! En dan heeft hij het over die bakfiets die daar nog steeds staat...en ja dan krijg je toch wel weer kriebels! Je mist het wel een beetje en nu je weer in Nederland en iedereen vraagt: "en hoe was het?" begin je wel te denken hoe fijn we het eigenlijk hebben gehad. Ik denk dan ook dat we allemaal een super-ervaring hebben gehad. En hoeveel geluk we eigenlijk hebben gehad dat we dit uberhaupt konden meemaken. In ieder geval nogmaals bedankt aan de vader van Paul (namens ons allemaal) dat we gebruik mochten maken van het appartement en natuurlijk bedankt voor het begeleiden van ons en alle tips over de Chinezen etc.

Als ik nu naar de foto's terug kijk dringt het door hoe hoog de gebouwen daar eigenlijk wel niet waren, hoe druk de straten daar zijn en hoeveel chinezen daar rond liepen! En natuurlijk weer eten met bestek...hmm dat valt me wel een beetje tegen. Stokjes eten toch fijner nu (in het vliegtuig aten wij met stokjes (die we hadden bewaard) en de Chinezen aten met bestek! =P) Nou ik ben al weer aan het wachten tot ik mijn volgende mooie reis mag gaan maken. En dat is volgende week want dan vertrek ik voor 2 weken naar Frankrijk. Een land waar ik al van jongs af kom. Dus dat is heel anders dan een wereldreis naar China! Maar daarop niet persé minder.

Julie

Vrijdag, terug naar Nederland

Om 7 uur zijn we opgestaan om nog het een en ander in te pakken en het huis een beetje schoon te maken. Daarna heeft de vader van Paul ons naar het vliegveld gebracht met de Meglev (de magneettrein). Daar hebben we afscheid genomen van de vader van Paul. We zijn toen door de douane gegaan etc. etc. en moesten toen nog een uurtje wachten op het vliegtuig. Jens en Julie waren daarom een stuk de andere kant opgelopen om foto's te maken van vliegtuigen. Toen ze terug liepen (ruim optijd) bleken Mayo en Paul al helemaal klaar te staan omdat we het vliegtuig al in mochten.

Eenmaal in het vliegtuig bleek dat we in precies hetzelfde vliegtuig zaten op precies de zelfde plaatsen =P Verder zat het halve vliegtuig vol met Franse echteparen met een geadopteerd Chineesje. Dus het was nogal lastig om te slapen aangezien er een Chineesjes achter Julie zat en 1 achter Jens, die de hele tijd tegen onze stoelen aantrapten en vervolgens ook nog eens begonnen te huilen. (en ja als er een begint te huilen begint de ander ook te huilen). Gelukkig verliep de reis verder goed, we hadden alleen ietwat vertraging. Waardoor we in ongeveer een half uur het vliegtuig van Parijs naar Düsseldorf zien te moesten vinden. Gelukkig stond er iemand ons en nog 4 andere mensen op te wachten om ons via de snelste weg naar het vliegtuig te brengen. We moesten eerst eens stukje terug lopen dan via een trappetje kwamen we bij een busje uit waar we precies met z'n achten in pasten. Toen sjeesde hij over het vliegveld naar één of ander ander gebouw waar we in moesten. Toen omhoog met de roltrap (maar wel lopen tegelijkertijd). Door de douane en toen letterlijk achter die man aanrennen en een andere bus ofzo. Ondertussen waren we al een paar man veloren =P die ook opeens weer tevoorschijn kwamen. En daarna waren we dan eindelijk bij het vliegtuig... die helemaal niet vol zat maar gelijk vertrok toen wij erin zaten.

De vlucht ging heel snel en soepel. Nergens last van gehad. Ja en toen stonden we daar plots met onze koffers voor een aantal mensen die ons (vooral Julie) heel bekend voorkwamen. De vader, moeder en zus van Julie kwamen ons ophalen en we gingen met z'n vieren achter in het busje. We vielen allemaal bijna in slaap maar konden elkaar gelukkig wel een beetje wakker houden. Eerst hebben we Paul thuis afgedropt toen Jens en toen Mayo. We hebben allemaal een fantastische reis achter de rug. En slapen vanavond zal wel lukken.

De laatste echte dag in China

We zijn vandaag iets later naar het bedrijf gegaan. Daar hebben we nog een interview afgelegd met 1 van de Chinese werknemers en hij heeft ons ook nog soort van geinterviewd over ons schoolleven en wat we in onze vrije tijd doen etc. en over wat Chinezen doen en het verschil tussen ons en de Chinezen. Na de lunch hebben we nog wat rondgesnuffelt in het bedrijf en meegekeken met werkenemers.

Na de stage zijn we nog gaan "avond(/namiddag)-shoppen" omdat we nog cadeautjes moesten kopen voor surprise. Iedereen wist eigenlijk al wie wie had behalve Paul. Die kon er niet echt achter komen. Na het winkelen zijn we gaan eten in een restaurant waar we al de hele week langs zijn gelopen zo van: "Zullen we hier gaan eten of niet?" We hadden zelfs al 2 keer in de menukaart buiten gekeken. Nou dus daar zijn we vandaag maar gaan eten. Het was heel appart eten dat we hier hadden besteld. Het begon met een wit drankje in een plastic wit bekertje dat appart smaakte en waarvan we niet weten wat het was. Daarna (als eten) kregen we iets wat op plakjes mozarella leek met een soort saus erover die scherp was (maar niet heet). Dat was niet zo heel geweldig. Toen kregen we zoete aardappel met een sausje erover dat naar hondenbrokken rook. Het was lekker maar rook niet lekker. Toen kregen we vis met aardbeien saus erover. Het was een apparte combinatie maar wel lekker op zich. We kregen ook nog een soort van mini-spareribs die op cornflakes (?) lagen. Dat was erg lekker. En als toetje hadden we iets van brood met sesamzaadjes wat heerlijk was.

Na het eten was het al laat maar we moesten nog even boodschappen doen, dus dat deden we, en daarna zijn we naar huis gegaan. Thuis hebben we (na lang wachten) dan eindelijk het cadeau van Marit en Eva opengemaakt. DANK JULLIE WEL!! We hebben allemaal een overheerlijk chocolade letter gekregen. Jens en Julie hadden nog ruzie om wie welke wou en uiteindelijk hebben ze omgewisselt =P en het Jens wel 5 gram minder!! Anyhow daarna hebben we onze cadeautjes aan elkaar gegeven. Paul mocht raden wie wie nou had en hij wist dat gelukkig toch wel goed te raden: Hij had Marjolein, Marjolein hem, Jens Julie en Julie Jens.

Na de surprises zijn Mayo en Julie hun koffer gaan inpakken en Jens en Paul zijn gaan slapen (omdat het al laat was en de vader van Paul ook ging slapen). En dat was het weer voor vandaag.

Foto's komen nog...

stage dag 4

Vandaag zijn we vroeg opgestaan om naar het bedrijf te gaan. We hebben de hele ochtend verder gewerkt om de poster af te maken (oftewel de puntjes op de i de zetten). Daarna hebben we geluncht bij het bedrijf en daarna zijn we begonnen met het maken van een diagram voor de structuur van het bedrijf. Nadat we de diagram of tabel af hadden hebben we nog een interview gedaan, (international assingment). Doordat Paul's vader te enige buitenlander is en ook nog de enige internationale functie heeft, hadden we toen maar besloten om dat interview te doen met Paul's vader. Na het interview was het tijd om te eten in de avond.

We hadden dit keer een iets minder geweldig diner. (Paul: We besparen je de details van het eten dat we gekregen hadden, XD). We zaten in een restaurantje waar we eerder heerlijk hadden gegeten (de aardappels met suiker). Paul en Mayo hadden buiten 4 gerechten (plaatjes) aangewezen (random) en verder hadden we van de geheel Chinese menu-kaart nog een random gerecht uit gekozen. Het 1e gerecht dat we kregen was iets van zuurkool. Dat vonden Julie en Jens wel lekker maar Mayo en Paul vonden het eigenlijk maar niets (in China zuurkool krijgen). Het 2e gerecht was gesneden aardappel ofzoiets (dit was het random gekozen gerecht) en het was eigenlijk best wel lekker. Het derde gerecht was....hmmm.....het zag er wel redelijk lekker uit maar...het rook echt gewoonweg fatsig!!(zie foto links) Echt niet normaal. Paul stak het vrij snel in zijn mond maar het niet echt geroken maar het was nogal taai en dus spuugde hij het als een droge haarbal weer uit. Julie ging daarna een stukje proeven maar rook er eerst aan en durfde kon het toen niet meer opeten omdat ze bijna flauw viel van de stank (Julie: nee, dat is overdreven maar het stonk echt) Jens durfde het ook niet meer te eten nadat hij er aan geroken had en Mayo heeft het met dichtgeknepen neus nog even bestudeerd. uit). Het was gewoon niet te eten. En hoe het rook dat wil je echt niet weten! Nou bekijk de foto maar eens en dan horen we wel van jullie wat jullie denken dat het was.

Naast dat hadden we nog wel een lekker visgerecht en vleesgerecht en naderhand hadden we nog die overheerlijke zoete aardappelen besteld.

toen hebben we nog wat DVD's gekocht en hebben we in de avond 'iron man' gekeken. Paul en Julie hadden de film half gekeken, en vonden uiteindelijk te film een bout film. Mayo en Jens hebben de film helemaal gekeken en vonden de film wel goed. CONCLUSIE: kijk 'iron man' dus helemaal en skip geen ene scene.

Stage dag 3; De universteit.

Vandaag zouden we naar 1 van de beste universiteiten in Shanghai gaan. Onze stage-begeleider (die ook professor is op die universiteit) zou ons om 8 uur ophalen voor het appartement. Dus we zijn om 7 uur opgestaan en stonden lekker optijd (10 voor 8) buiten klaar.
8 uur.....nu moet hij ongeveer komen (maargoed we zijn in China (chinees-kwartiertje) dus het kan nog wel even duren)
8.10......nu moet hij toch echt wel komen (zou hij misschien bij de ander poort staan?)
8.15......waar blijft ie? Is hij ons vergeten ofzo?
8.20......nou zeg dit is niet meer leuk (bellen lukte niet want Paul's mobiel kreeg steeds een chinees stemmetje aan de lijn)
8.25......nog 5 minuten dan gaan we naar het bedrijf ofzo om iets anders te doen.
8.30......oke we gaan naar het bedrijf. TAXI!!
Toen stonden we ook nog eens in de file maar gelukkig kwamen uiteindelijk bij het bedrijf (stage-bedrijf) aan. Daar liepen we naar Jingjing, een Chinese vrouw (die engels spreekt!!) en ons helpt met de stage. Zij had ondertussen al telefoon gehad van de professor dat hij ons niet kon vinden =S Dus zij weer bellen. Nou ja we moesten maar een taxi nemen en als we daar waren bellen naar de professor. Maar Paul's (chinese) mobiel deed het niet. Bleek dat z'n beltegoed op was. Dus hebben we mayo haar telefoon maar gebruikt. Dus weer taxi bestellen en op naar de universiteit...

Maar...er was natuurlijk weer file. Uiteindelijk kwamen we 2 uur later bij de universiteit aan. Nu moesten we de professor nog vinden. Nou en die universiteit is echt enorm groot!! We hadden Jingjing gesmst en zij had de professor gebeld. We moesten naar het ...gebouw lokaal 503. Dus wij vragen aan de portier, de portier een student vragen en die heeft ons naar het juiste gebouw gestuurd. Dat was een enorm gebouw met 2 enorm grote torens en 2 wat kleinere aan de zijkant. Er was een gebouw east en west. Eerst zijn we in West naar de 5e verdieping, lokaal 503 gegaan. De verdieping was helemaal verlaten, leeg en donker en het lokaal/kantoor was gesloten. Dus wij weer naar beneden...volgende gebouw verdieping 5, lokaal 503. Nee, daar was hij ook niet. Daar hebben we trouwens ook nog bij een andere vrouw in haar kantoor mogen bellen, maar ...no response =( Dus weer naar beneden, nog een keer gevraagd. Toen zijn we naar verdieping 28 gestuurd. Ja, ga daar maar even zitten. Hij komt zo. Toen kwam er een of andere andere meneer binnen die dezelfde naam had als de professor *zucht*. Weer een mislukte poging. Toen zijn we weer naar het andere gebouw gegaan naar de 5e verlaten verdieping omdat een paar mensen van ons overtuigd waren dat hij daar vast wel heen zou komen. Dus toen hebben we een poosje daar gezeten op een donker, verlaten creepy verdieping.

Uiteindelijk zijn we weer naar beneden gegaan en hebben we het NOG een keer gevraagd en aan een van de studenten die ons toen naar het gebouw ernaast bracht waar ook een 5e verdieping was en een lokaal 503. Toen hebben we heel voorzichtig naar binnen gekeken en ja hoor daar was de professor... na 4 uur hadden we hem gevonden. Helaas moesten we nog even wachten tot dat de professor klaar was met zijn les, dat duur gelukkig nog maar 15 minutjes.
Het was ondertussen lunch tijd en Professor Wang Yung had voor ons geregeld dat we konden gaan lunchen met wat van zijn Chineese leerlingen. Dat was heel gezellig. Ze name ons mee naar een restaurantje ergens boven een winkel. Z'n restaurantje zouden we zelf nooit hebben gevonden. De Chineese konden redelijk goed engels spreken en verstaan.(perfect engels naar poolse maat staven). We hebben het gehad over hoe hun school systeem werkte en hoe de ons school systeem werkt.
Zij hadden eten voor ons besteld en het was heel lekker. We hadden allemaal noodles. Ze hadden ook nog een schaal met aardappels en vlees besteld, ook gestoofde spinazie en tofoe ( waar we eerst van dachten dat het lever was XD)
Oja ze wouden onze namen weten, dat was toch wel een uitdaging voor ze. Ze dachten dat Marjolein een Japanse naam was. Ze kwamen er best goed uit. We hebben alleen maar 1 naam van hun gekregen en die was heel erg moeilijk. Het gesprek verliep echter verder probleemloos. Na het eten en een ervaring ver weg van dat van de polen, zijn wij verder gegaan. Het terrein van de universiteit was erg groot. We hebben hierna nog rond gelopen, en hier en daar een kijkje genomen.
We moesten op een gegeven moment met zijn alle naar de wc. Toen vonden we 1 wc, een mannen wc. Het meest bizarre aan deze toilet ervaring was dat wij allemaal tegelijk gingen naar het zelfde toilet (nouja, voor paul:niet dezelfde pot maar wel dezelfde ruimte).

Na deze vernieuwende ervaring ( uche uche )maakte wij onze o-zo-zorgvuldig-geplande planning waar wij ons ook zo goed aan hebben kunnen blijven denken/houden.
Het plan was om naar de Yuyuan Gardens en de Yuyuan tempel te gaan. in plaats daarvan strandde wij vlak voor onze bestemming op een leuk winkel straatje. Dat zelfde winkel straatje bleek te bestaan uit een aantal winkel straatjes en daarachter was weer een soort winkel centrum. Kortom, we zijn nooit bij de Yuyuan dingen aangekomen.
Het werd al gauw donker en voor dat we het door hadden was het al weer donker. We gingen weer uitgebreid eten voor een zeer lage prijs en we moesten ver lopen naar het metro station. Tijdens het eten hadden wij veel gedronken en moesten Jens en Mayo heel nodig naar het toilet. Toen Paul en Julie besloten nog tassen en schoenen te gaan kopen gingen zij bij Nanjing Road een winkel in en lieten de andere twee met instabiele blaas buiten wachten. Na een lange tijd wachten kwamen de dames weer naar buiten en was de volgende stop het toilet bij het metro station en daarna naar huis.

Dit was het zo'n beetje voor deze dag...dus...

groetjes uit ShangHai

2e stage dag

Weer een dag gezellige stage voorbij. Vandaag hebben we een poster moeten maken over "goede" en "slechte" werkomgeving. We zijn begonnen met foto's maken van goede en slechte dingen zoals een opgeruimd bureau of juist een heel rommelig bureau (XD, een goed voorbeeld is die van onze begeleider). Daarna hebben we vrijwel de hele dag met photoshop de foto's bewerkt en mooi gemaakt, (smiley, Engelse en Chinese slagzinnetjes etc.) We waren na een tijdje overgeplaatst naar een warme vergaderruimte. We konden daar gebruik maken van een beamer en hele fijne bureau stoelen, :D.
Dit hebben we zo wel een flinke poos vol weten te houden. Daarna gingen wij eten. Ons dinee hielden wij weer bij ons meest favoriete restaurantje maar dit keer zaten wij op een ander plekje. Na het eten zijn we maar weer naar huis gegaan en dit keer geen aardappel gekocht! De avond maar een beetje vullen met wat relaxen en dan staat ons morgen een mooi programma voor ons klaar.

Welterusten,
Goede middag
Goede morgen

Groetjes uit ShangHai
etc.etc..

Stage dag 1! enzo...........

Uhmm....ja.
Vandaag was voor ons weer een hele nieuwe ervaring.
Het bedrijf stond vandaag eigenlijk als enige op het programma. We hebben een beetje uitgeslapen maar daarna gingen wij naar NBHX toe waar wij kennis maakten met de mensen in het bedrijf. Natuurlijk was het heel erg interessant om met mensen te praten en te ontcijferen wat zij in het engels proberen te zeggen.

Na alweer een dag gevuld met stage en natuurlijk wat andere kleine dingetjes, zijn we gaan eten. Dit was een van de beste restaurants waar wij naartoe gingen. Het eten was heerlijk en goedkoop, maar het meest speciale aan dit restaurant was dat alles in het chinees was en het engels daar miniem was. Gelukkig hadden ze buiten een bord met plaatjes staan van het eten, daar hebben Julie en Mayo vier gerechten uitgezocht. Geen idee van wat ze gekozen hadden. Eerste wat we kregen was een bord met mais, daarna de rijst, toen een soort soep met noodles en stukken kip, en een bord met vlees en groenten. Daarna kwam het heerlijke bord met zoete aardappels gedoopt in gecarameliseerde suiker. Was echt super. ^^
Toen wij terug liepen naar huis kwamen wij onderweg de kleinste volwassen chinees ooit tegen. Zelfs Julie en Paul torende boven haar uit. (Jens: Micro-Chinees) En ze liep zelfs op 8-centimeter hoge hakken =O
Nee verder was er vandaag niet echt veel gebeurd.